HBK als ondersteunende omgeving voor ouderen die geen permanente zorg behoeven

Veel ouderen verhuizen op een bepaald moment naar woonzorgcentra. Er is echter een grote groep ouderen die niet onder deze groep valt, maar toch een aangepaste woonomgeving nodig heeft die niet gekenmerkt wordt door dit conventioneel woonmodel. Door het veranderend profiel van de ouderen, het groeiend aantal (alleenstaande) ouderen en hun nieuwe noden ontstaan er nieuwe vraagstukken in verband met ouderenzorg. Deze masterproef tracht hier een mogelijk antwoord op te bieden.

Het HBK-gebouw bevindt zich in een verouderende wijk en biedt omwille van haar schaal, haar groene en rustige locatie, bereikbaarheid en flexibiliteit verschillende opportuniteiten aan. Aan de hand van de door het WHO aangehaalde programma voor de ‘senioorvriendelijke stad’, ontstond het programma voor deze herbestemming van het HBK. Deze is bevorderlijk voor het welzijn van de nieuwe generatie ouderen. Dit programma bestaat uit vier programmapijlers, namelijk bewegingsactiviteiten, sociale faciliteiten en woonentiteiten, toegankelijke woonentiteiten en medische ondersteuning. Deze programmapijlers resulteren in een gebouw met verschillende soorten toegankelijke woonentiteiten waarbij gebruik kan gemaakt worden van assistentie indien de oudere hulp nodig heeft, gecombineerd met sociale, actieve en medische faciliteiten die beschikbaar zijn voor zowel residenten als buurtbewoners. Op deze manier kunnen bewoners toekomstgericht, (rolstoel)toegankelijk en levensbestendig wonen met assistentie en wordt de buurt betrokken bij het gebouw. Dit programma wordt geïmplementeerd in het bestaande concept van het gebouw, namelijk die van rationaliteit en de SAR maatvoering. Door op een logische wijze geassocieerde faciliteiten te plaatsen, ontstaat een graduele overgang van de publieke, dynamische zones bij de gelijksvloer en neemt de privacy naarmate men naar boven gaat toe.