‘Don’t mention the capitalism’: analyzing digital cultural neo-colonialism in online heritage resources – A case study of Google Arts & Culture 

Dit eindwerk toont aan dat het structureren van erfgoed via een digitaal platform, en het laten optreden van grote technologiebedrijven als aggregators daarvoor, niet neutraal is. Hiervoor wordt in dit eindwerk een nieuwe term voorgesteld: digitaal cultureel neokolonialisme (DCNC).

Digitaal cultureel neokolonialisme is een complex fenomeen dat het globale landschap van hoe cultureel erfgoed kan beïnvloed en geïnterpreteerd worden, verandert. De digitale aggregatie vormt eerder een nieuw soort extractiekolonialisme dat oude patronen van uitbuiting, overheersing en controle in stand houdt. Uit onderzoek kan worden opgemaakt dat grote technologiebedrijven gegevens, als moderne vervanger van grondstoffen, onttrekken aan ongeïnformeerde online erfgoed bezoekers. Bovendien gebruiken die bedrijven de gegevens om door te verkopen en winst te maken die niet terug in het erfgoed geïnvesteerd wordt.

Door het opstellen van kenmerken, kunnen tekenen van DCNC worden opgespoord bij grote technologie bedrijven die als aggregators willen optreden in de digitale culturele wereld. Om dit te onderzoeken wordt er gebruik gemaakt van de casus van ‘Google Arts and Culture’. Analyse van het platform heeft aangetoond hoe DCNC op verschillende manieren werkt en hoe het diverse actoren kan beïnvloeden, zoals GLAM-instellingen, maar ook groepen, gemeenschappen en individuen die erfgoedbronnen bezitten en erfgoedliefhebbers.

Helaas volstaat het bestaan van moderne wetten inzake gegevensbescherming nog niet om digitaal cultureel neokolonialisme in het digitale culturele erfgoedlandschap te voorkomen. Er moet in de toekomst verder worden nagedacht over manieren om de verschillende bij het erfgoed betrokken actoren te beschermen.