Jan De Vroey; een onderbelichte architect in de Antwerpse architectuurgeschiedenis

De interesse voor negentiende en twintigste-eeuwse architectuur is de afgelopen decennia gestaag toegenomen. Het zijn namelijk voornamelijk gebouwen uit deze periode de voor een groot deel het huidige uitzicht van onze bebouwde omgeving bepalen. Niettemin delen archieven van negentiende en twintigste-eeuwse architecten te weinig in deze groeiende aandacht. Ondanks de vele inspanningen om documentatie over deze gebouwen en architecten te archiveren gaan er  nog steeds veel waardevolle fragmenten verloren. Hoewel grote meesters uit deze periode, zoals Victor Horta (1861-1947) en Henry Van De Velde (1863-1957), reeds uitgebreid gedocumenteerd en onderzocht zijn, blijven veel van hun tijdgenoten nog al te vaak onderbelicht en onbekend. Bovendien zorgden deze architecten vaak eveneens voor kwalitatieve architectuur en geven ze vaak een beter beeld over de tijdsgeest van dat moment dan hun innoverende collega’s. Het zijn juist deze onderbelichte die het algemene straatbeeld in deze periode vormgaven.

Om die reden werd besloten om binnen deze masterthesis onderzoek uit te voeren naar Berchems architect Jan De Vroey (1872-1935). Toen het door hem ontworpen winkelpand in de Graaf van Egmondstraat recentelijk de publieksprijs van het Antwerpse Erfgoedjuweel won, kreeg hij kort even persaandacht. Maar hijzelf en zijn werk werden tot op heden nog niet verder onderzocht. Dit onderzoek toont aan dat er veel informatie verscholen ligt in de archieven van minder bekende architecten. Bovendien biedt een onderzoek naar figuren zoals Jan De Vroey een goed inzicht in de tijdsgeest van dat moment.