Waardering en duurzaamheid van marktcultuur: de Centrale Markt van Paramaribo in de jaren 2020
Floor Arnauts
Master Erfgoedstudies
2023 — 2024
onderzoek
promotor
Marc Jacobs
medestudent
Emelie Mason
Voorgevel van de Centrale Markthal in 1986. Bron: Archief Philip Dikland, 1986.
De huidige Centrale Markthal met de parking en de Vreedzaammarkt op de voorgrond. Bron: Paramaribo, 8 maart 2024, gemaakt door Floor Arnauts.
Het wegwijzers project op 16 maart, waar twee toeristen en een marktkramer actief aan deelnemen terwijl ik in gesprek ga. Bron: Paramaribo, 16 maart 2024, gemaakt door Emelie Mason.
Waardering en duurzaamheid van marktcultuur: de Centrale Markt van Paramaribo in de jaren 2020
Deze masterscriptie onderzoekt de marktcultuur van de Centrale Markthal in Paramaribo als een levendig voorbeeld van Surinaams erfgoed. Via veldonderzoek wordt de markthal geanalyseerd als centrum van sociaal, cultureel en economisch leven. Het werk biedt inzichten en aanbevelingen om de markthal te revitaliseren en haar waarderingen te waarborgen, met oog op duurzame toekomststrategieën.
Ondanks historische en sociale betekenis ondervindt de markthal aanzienlijke problemen, waaronder een verslechterend gebouw en verminderde aantrekkingskracht, die zowel de economische levensvatbaarheid als de waardering onder druk zetten. Een participatieve benadering, gericht op dialoog en acties tijdens het veldwerk, wordt toegepast om de waardering en duurzaamheid van de marktcultuur te onderzoeken. De focus ligt op het vastleggen van de markthal door de tijd heen en het accentueren van de hedendaagse waarderingen. Dit omvat het beschrijven van hoe historische, plaatsgebonden, culturele, intergenerationele, sociale en sociaaleconomische waarderingen bijdragen aan het huidige belang van de marktplaats.
Door toepassing van Pierre Bourdieu’s concepten van habitus, veld en kapitaal, wordt inzicht gegeven in hoe de marktcultuur fungeert als een platform voor het creëren en uitwisselen van cultureel, sociaal en economisch kapitaal. Cultureel kapitaal verwijst naar de kennis, tradities en vaardigheden die binnen de marktcultuur worden doorgegeven; sociaal kapitaal betreft de netwerken en gemeenschapsbanden die worden opgebouwd; en economisch kapitaal omvat de financiële middelen en economische activiteiten die de markthal genereert en ondersteunt. De vormen van kapitaal worden door de werkenden op de markt op diverse manieren toegeëigend en in elkaar omgezet.
Dit werk onderstreept de noodzaak om immaterieel cultureel erfgoed, met name de marktcultuur van de Centrale Markthal, te waarborgen. De bevindingen dragen bij aan een dieper inzicht in het functioneren van de markthal en bieden een basis voor de versterking ervan binnen een duurzaam erfgoedbeheer.