The church and now: van kerk naar gemeenschapscentrum
Jeroen Brughmans
Master Interieurarchitectuur
2023— 2024
studio
Re-use of Modernist Buildings
promotoren
Iris Van der Schueren
Sara Eloy
Samen zorgen het groene plein als ontmoetingsplek en de nieuwe openingen in de gevel zorgen voor meer connectie.
Binnen het polyvalente gebruik gaat er bijzondere aandacht naar bergruimte. De bergruimten zijn voorbehouden voor verschillende verenigingen.
The church and now: van kerk naar gemeenschapscentrum
Van kerk naar ontmoetingscentrum. Mede door de versnelde secularisering, is het aantal kerkgangers sterk verminderd. Deze masterproef richt zich op de herbestemming van de Sint-Lambertuskerk in Walshoutem. Dit modernistische gebouw, ontworpen door architect Adolf Nivelle in 1967, is onlangs verworven door de stad Landen, die het wil omvormen tot een gemeenschapscentrum en multifunctionele ontmoetingsplek.
Kerken hadden een grote maatschappelijke waarde als instituut en plek voor samenkomst en gebed. Door de versnelde secularisering, is het aantal kerkgangers echter sterk verminderd. Deze masterproef richt zich op de herbestemming van de Sint-Lambertuskerk in Walshoutem. Dit modernistische gebouw, ontworpen door architect Adolf Nivelle in 1967, is onlangs verworven door de stad Landen, die het wil omvormen tot een gemeenschapscentrum en multifunctionele ontmoetingsplek. De kerk biedt een uitdagende typologie die vraagt om een nieuwe invulling en een versterkte connectie met de omgeving. Het nieuwe programma is gebaseerd op de stem van 144 inwoners en belanghebbenden en komt zo tegemoet aan mijn streven naar een participatieve ontwerpbenadering.
Het ontwerp is opgevat als een dorp waarbij ik refereer naar allerhande dorpsfuncties. Het buurtcafé zal informele interacties stimuleren en het gevoel van samenhorigheid bevorderen. Het grote plein (polyvalente zaal) zal ruimte bieden voor allerhande activiteiten zoals workshops, lezingen en culturele evenementen. De dorpswoonkamer is steeds beschikbaar voor iedereen die wil samenkomen en zal autonoom functioneren en tot slot is de stille ruimte er voor iedereen die zoekt naar contemplatie en reflectie.
De architecturale benadering respecteert de bestaande toestand, met minimale ingrepen voor maximale polyvalentie. Belangrijke ingrepen zijn het openen van de gevel en het toevoegen van extra openingen om de connectie te versterken en de mentale toegankelijkheid te vergroten. Daarnaast is de circulatie geoptimaliseerd door een nieuw volume van glas toe te voegen, wat de multifunctionele gebruiksmogelijkheden en de verbinding met de omgeving verbetert.