Een ritueel landschap, Herinrichting van de begraafplaats in Kontich

Binnen het ontwerp voor de masterproef wordt er gestreefd naar het creëren van een serene, verbindende en intieme begraafplaats waar zowel rouwende als niet-rouwende bezoekers zich veilig en comfortabel voelen. Hierbij is het van belang dat de functie van het begraven wordt overstegen om op deze manier een belangrijke maatschappelijke rol te vervullen in de gemeente Kontich.

Kontich speelt als eerste gemeente in op het feit dat de begraafplaats door middel van het ontwerp als vanouds dienst gaat doen als verbindend element tussen de inwoners van Kontich enerzijds, en tussen nabestaanden en overledenen anderzijds. Dit gebeurt door het omvormen van de begraafplaats naar een begraafpark.

Ten tweede speelt het ontwerp in op de connectie tussen de omarmende, beschermende en structurerende achtergrond die de architecturale ingrepen teweegbrengen en de helende en rustgevende werking van de natuur. De natuur wordt op deze manier ingezet om het rouwproces te ondersteunen door de connectie die een nabestaande kan voelen met een dierbare door bijvoorbeeld het zien van een vlinder of het zien groeien van bloemen. In het ontwerp wordt dit geïncorporeerd door de mogelijkheid te geven om bewust, door het strooien van bloemen, of onbewust, door het ervaren van de rust op de begraafplaats, te interageren met de natuur. Door de integratie van de natuur wordt eveneens het belang van het beschermen van de biodiversiteit aangekaart. Zo wordt er binnen het ontwerp rekening gehouden met het voorzien van voeding en schuilplaats voor dieren waarnaast ook waterberging van belang is als gevolg van de hedendaagse verstening.