De bouwtechnologische evolutie van het Koninklijk Museum voor Kunst en geschiedenis (1900-1920)
kris wilmsen
Master Architectuur
2021 — 2022
studio
CInquantenaire
promotoren
Gerrit Verhoeven
Frederik Vandyck
De bouwtechnologische evolutie van het Koninklijk Museum voor Kunst en geschiedenis (1900-1920)
Het Jubelparkpaleis gebouwd in 1880 en gelegen in het gelijknamige park, biedt sinds 1889 plaats aan het huidig Koninklijk Museum voor Kunst en Geschiedenis. De -lange- bouwgeschiedenis van het Jubelparkcomplex bevond zich ten midden van een technologische revolutie waarin systemen zoals verwarming, ventilatie, verlichting en brandpreventie hun opwachting maakten in het museum. Het onderzoek tracht op basis van archiefonderzoek en literatuurstudie een antwoord te vormen op deze ‘sluipende’ evolutie.
Deze ‘verdoken’ technologieën hebben een grote invloed op het -al dan niet anders- functioneren van het museum. Bovendien werd deze revolutie aangestuurd door een nieuw paradigma rond comfort, hygiëne en preventieve conservatie. Deze masterthesis situeert zich voornamelijk in de eerste twee decennia van de vroeg-twintigste-eeuwse (1900-1920) en tracht deze ontwikkeling van bouwtechnologieën in het Koninklijk Museum voor Kunst & Geschiedenis -zuidelijke vleugel Jubelparkcomplex- in kaart te brengen. In deze thesis wordt onderzocht welke technologieën werden toegepast en waarom ze werden toegepast. Verder wordt gefocust op het vraagstuk binnenklimaat, waarin het belangenconflict tussen conservatoren en externe actoren centraal staat. Werd het binnenklimaat in functie van het comfort van de bezoeker, conservering van de collectie of andere belangen gekozen?