Gebouwen van gisteren
voor de architecten
van morgen
Tabitha Nicoletti von Krüger
Master Erfgoedstudies
2019 — 2020
studio
onderzoek
promotoren
Philippe Lemineur
Johan De Walsche
Ondanks het belang van hun academische functie laten de projecten zien dat het nieuwe gebruik het erfgoed niet domineert, maar de kracht van de monumenten om het onderwijs te ondersteunen benut
Er wordt een kleinschalige casestudie ontwikkeld om de relatie tussen de erfgoedwaarden van historische gebouwen en het architectuuronderwijs te onderzoeken
Erfgoedwaarden x Architectuuronderwijs: het erfgoed kan verschillende functies spelen – Pedagogisch, Inspirerend, Ceremonieel of Functioneel
Chronologie Gebouw x Architectuuronderwijs: om de vijf verhalen beter te begrijpen wordt er een chronologische tijdlijn voor elk project samengesteld
De pedagogisch-ruimtelijke analyse traceert de parallellen tussen didactische modellen en de herbestemmingsprojecten
GEBOUWEN VAN GISTEREN
VOOR DE ARCHITECTEN VAN MORGEN
Een casestudie over de herbestemming van historische gebouwen tot faculteit architectuur. Hoewel het niet altijd gemakkelijk is om een complex programma zoals dat van een architectuuropleiding in een gebouw met vele restricties in te puzzelen, betekenen deze panden zeker een meerwaarde voor de instellingen. De historische gebouwen bieden studenten niet alleen een dynamische en unieke leeromgeving, maar dragen ook op didactische wijze bij aan de ontwikkeling van toekomstige architecten.
De herbestemming van bestaande constructies is geen recent fenomeen. Al voor het ontstaan van de architectuurdiscipline maakte men gebruik van beschikbare structuren en paste ze aan zijn behoeften aan.
Het thema van deze scriptie is niet alleen de behandeling van de technische en bouwfysische aspecten van de herbestemming, maar eerder het onderzoeken van de relatie tussen de erfgoedwaarden van de historische gebouwen en het nieuwe gebruik ervan. De keuze voor faculteit architectuur als studieobject is gemotiveerd door de potentiële invloed van de omgeving op de gebruikers. Maar in hoeverre zijn de huidige noden en verwachtingen voor het architectuuronderwijs compatibel met de herbestemming van waardevolle historische gebouwen? Om deze vraag te kunnen beantwoorden, moet eerst het spanningsveld tussen de aanwezige erfgoedwaarden en noden van het onderwijs bekeken worden. Hiervoor wordt een kleinschalige casestudie ontwikkeld met vijf beschermde gebouwen die herbestemd worden om de opleiding architectuur te huisvesten. Elke casus wordt gekaderd en nadien geanalyseerd.
Hoewel het niet altijd gemakkelijk is om een complex programma zoals dat van een architectuuropleiding in een gebouw met vele restricties in te puzzelen, betekenen deze historische panden zeker een meerwaarde voor de instellingen. Er wordt een sterke relatie tussen erfgoedwaarden en architectuuronderwijs waargenomen waarbij het erfgoed verschillende functies kan spelen: Pedagogisch, Inspirerend, Ceremonieel of Functioneel. De historische gebouwen bieden studenten niet alleen een dynamische en unieke leeromgeving, maar dragen ook op didactische wijze met hun erfgoedwaarden bij aan de ontwikkeling van toekomstige architecten.